VERTELLEN OF NIET?

“Kun je voor ons aprilnummer een artikel schrijven over gezond tandvlees?”

Aan de lijn hangt de redacteur van een groot maandblad, een van mijn belangrijkste opdrachtgevers.

“Natuurlijk, graag!”, antwoord ik automatisch. Net als de meeste freelancers weiger ik eigenlijk nooit een opdracht. Je weet immers niet wanneer de volgende betaling binnenkomt. Bovendien: voor jou tien anderen, zeker in deze economisch moeilijke tijden. Je moet je opdrachtgevers dus te vriend houden.

Met redacteur Susanne neem ik de details door: 1200 woorden, vraag- en antwoordvorm, deadline eind januari. Ik beloof haar dat ik er meteen mee aan de slag ga. Met een vrolijk “Spreek je snel!” hang ik op.

Sinds ik heb gehoord dat er een tumor in mijn borst nestelt, ben ik in dubio. Vertel ik mijn opdrachtgevers over mijn kanker of niet? En zo ja, wanneer? Eén ding is zeker: ik wil zo lang mogelijk blijven doorwerken. Omdat ik het geld nodig heb, maar vooral ook voor de afleiding.

Het eerste interview dat ik na mijn diagnose deed, was een verademing. De man tegenover me wist niets over kwaadaardige cellen, genmutaties of poortwachterklieren. In plaats van lijdend voorwerp was ik weer regisseur van een gesprek. Voor heel even voelde het leven gewoon. Schrijven is het oog in mijn kankerstorm. Dat laatste restje zekerheid kan ik niet verliezen. En dus twijfel ik: vertellen of niet?

Uiteindelijk maakt Susanne het me makkelijk. Ze deelt iets persoonlijks uit haar eigen leven, en zet zo de deur voor me open. “Ik heb naar nieuws”, begin ik het gesprek.

Wat je geeft, krijg je terug, luidt een oude wijsheid. Zo ook nu; de energie die ik de afgelopen jaren in mijn werkrelaties heb geïnvesteerd, betaalt zich uit. Susanne biedt aan de komende tijd een freelancer achter de hand te houden om zo nodig op stel en sprong werk van me over te nemen. Andere opdrachtgevers reageren al net zo begripvol. Zonder uitzondering proberen ze me te hulp te komen, met leuke klussen en verre deadlines. Hun bloemen kleuren mijn huis roze en rood.

Eerlijk duurt het langst, ook als je kanker hebt.